- Tłumacz polsko-angielski ( i angielsko-polski). Menu (FrontEnd) napisałem w Basic, a wyszukiwanie danych (BackEnd) Assembler. Program był zapisywany na taśmie magnetofonowej. Czas wgrywania do komputera ok. 25 min. Działanie programu było bardzo szybkie. Wystarczyło podać część wyrazu i wyświetlanie danych było natychmiast. Kupiła go Krajowa Agencja Wydawnicza.
- Program do diaporamy. Kolega Krzysiek ze Szczecina budował układ do obsługi diaskopów do przezroczy w ramkach. Jako elektronik mu pomagałem. Menu napisałem w Basic a reszta Assembler. Po włożeniu przezroczy do diaskopów następowała projekcja diaporamy. Cała projekcja, rozjaśnianie, ściemnianie, zmiana diaskopu i zmiana obrazu w czasie rzeczywistym nagrywana była do komputera. Po nagraniu projekcji można było ją odtwarzać wiele razy. Wiele godzin zajęło mi dobranie kroków przy rozjaśnianiu i ściemnianiu, bo przetwornik analogowo-cyfrowy był 7 bitowy. Musiałem doświadczalnie dobrać kroki i zapisać je 127 pozycjach.
- Program do analizy zużycia nawozów przez rośliny. Program wraz z urządzeniem budowałem na zlecenie docenta z Akademii Rolniczej w Szczecinie. Do tego urządzenia były podłączone sondy, które mierzyły rezystancje płynów w których były hodowane rośliny. Program napisany w Basic i Assembler. Program co określony czas sczytywał dane z czujników i potem można było utworzyć wykresy za dowolny okres. Umożliwiało to przeprowadzić wiele analiz.
- Program do rozliczenia produkcji masarni. Kolega Gienek miał masarnie i w czasach gdy były kartki na mięso, to US rozliczał ile masarnie mogły wyprodukowały wyrobów z określonego mięsa. Na to były normy, które określały ilość dotacji. Jeśli jakość produkcja była niezgodna z normami, to były kary. Wprowadziłem do programu wszystkie normy. Zbudowałem bazy receptur wyrobów. Jakie wyroby zawierały ile odpowiedniego mięsa, podrobów, krwi, przypraw itd. Po wprowadzeniu ilości półtusz program określał ile i jakiego rodzaju mięsa można z tego uzyskać. Następnie do programu wpisywał co chce wyprodukować, to program określał ile z tego może wyprodukować oraz ile i jakich dodatków musi zużyć do tej produkcji. Urzędnicy US często siedzieli u niego w zakładzie i kontrolowali całą produkcję. Po napisaniu tego programu, Gienek wziął komputer i pojechał do US pokazać, że urzędnicy kontrolujący jego produkcję źle rozliczyli jego ostatnią produkcję. Po demonstracji i sprawdzeniu z danymi swojej ostatniej kontroli uznali, że jego rozliczenie jest prawidłowe. Od tego czasu ilość kontroli w zakładzie drastycznie się zmniejszyła.
Mój pierwszym PC.
Moim pierwszy komputerem PC, zawierał :
1. procesor 4MHz + turbo 8MHz.
2. 640kB RAM
3. 2x HDD po 10MB
4. 2x stacja dyskietek po 128kB
5. monitor EGA kolorowy
Dostałem go od kolegi Ryśka, który miał firmę sprzedającą części RTV. Na tym komputerze napisałem program do obsługi jego firmy.
Program nazywał się Helios. Podczas przyjmowania zleceń przez telefon (internetu jeszcze nie było) przyjmujący zlecenie, zapisywał dane odbiorcy, jakie towary i ile on zamawia. Następnie z tych zleceń tworzyło się bazę zamówień. Zamówienia przez sieć dalekopisu wysyłał do hurtowni. Po otrzymaniu towaru wpisywał je do bazy magazyn (mogło być ich 8). Następnie uruchamiał proces zlecenia, w którym program przydzielał poszczególne towary konkretnym odbiorcom i drukował faktury lub rachunki dla tych odbiorców oraz drukował formularze pocztowe do wysyłki dla określonego odbiorcy (naklejane na paczki). Ta wersja była tylko na jeden komputer. Helios 2 był już wersją sieciową i można było pracować na wielu komputerach. Program ten został rozbudowany o rozliczenia VAT, drukowanie różnych zestawów dokumentów rozliczeniowych (np. WZ). Wszystkie dokumenty były tworzone za pomocą skryptów (pliki .scr , które zawierały wszystko jak ma wyglądać dany dokument i jakie obliczenia były robione podczas jego drukowania. Można było mieć wiele różnych formatów dokumentów i wybierać je podczas drukowania. Było dużo różnych drukarek, każda firma miała inne sterowniki do drukowania. W programie można było zainstalować wiele plików zawierających znaki sterujące poszczególnych drukarek, które można było wybierać z menu podczas drukowania na poszczególnych drukarkach. Z tego programu korzystało wiele firm różnych branż.